Hoe kun je schurft (scabies) herkennen?

Hoe kun je schurft (scabies) herkennen?

Soms is jeuk slechts een tijdelijke ergernis, maar als de jeuk aanhoudt, huiduitslag begint te vertonen of 's nachts erger wordt, heb je misschien schurft. In dit artikel willen we je uitleggen hoe je schurft herkennen kunt.

De huidaandoening schurft die jeuk en meestal rode vlekken veroorzaakt, begint wanneer menselijke jeukmijten (Sarcoptes scabiei genaamd) zich onder je huid ingraven en daar eitjes leggen. Bij de meeste gezonde volwassenen kunnen slechts 10 tot 15 mijten schurft veroorzaken.

Noorse schurft

Volgens dermatologen lopen immuun gecompromitteerde of oudere patiënten een groter risico op korstschurft of Noorse schurft - een vorm van schurft met een extreme besmetting van duizenden mijten - en kunnen ze daardoor zeer besmettelijk worden.

Waar komt schurft het meest voor?

Schurft kan zich snel verspreiden in studentenhuizen, verpleeghuizen, slaapzalen, kampen en andere plaatsen waar mensen opeengepakt zitten en met elkaar in contact komen. Natuurlijk kan het zich ook onder gezinnen en samenwonenden verspreiden zodra één persoon het in huis brengt. Schurft verspreidt zich van mens tot mens, maar je krijgt het niet van huisdieren. Je arts kan je helpen om schurft te onderscheiden van andere oorzaken van uitslag.

Schurft verspreidt zich door contact, niet door een gebrek aan persoonlijke hygiëne. Maar artsen zeggen dat het moeilijk kan zijn om mensen te vertellen dat ze mijten hebben vanwege het stigma dat erop rust. 

Schurft vertoont zich niet meteen met symptomen. Tenzij je het eerder hebt gehad, duurt het ongeveer een maand tussen het moment dat de mijten zich vestigen en het moment dat het zichtbaar wordt in je huid.

Hoe het voelt om schurft te hebben: Tekenen en symptomen

Schurft begint meestal met jeuk en een puistachtige huiduitslag, vaak op plekken rond je polsen, vingertoppen, ellebogen, oksels, middel, knieën, enkels of liezen. Seks is een veel voorkomende besmettingsroute.

Een van de meer opvallende effecten van schurft treedt op wanneer het verergert. Het houdt mensen 's nachts echt wakker - ze slapen slecht, en mentaal worden ze erg angstig.

Als je denkt dat je schurft hebt, kan een bezoek aan je huisarts of dermatoloog het mysterie vaak oplossen. Onder een microscoop kun je op een objectglaasje met een monster van de geïrriteerde plek meestal de mijten zien.

Los het probleem op: Schurftbehandeling die werkt

Artsen voor eerstelijnszorg kunnen het absoluut behandelen, maar soms presenteert het zich niet zo eenvoudig en dan moet je misschien naar een specialist. Er zijn mensen die absoluut geen uitslag hebben maar wel alleen maar jeuk hadden. Het is echt een allergische reactie op de mijt waardoor je zo'n jeuk krijgt. Niet iedereen laat dat zien als uitslag.

Hoewel de jeuk onaangenaam kan zijn, is de behandeling meestal vrij eenvoudig, zolang je de aanbevolen stappen volgt. Als je naar je huisarts gaat voor een behandeling, kan die je speciale creme aanraden, dat op de huid wordt aangebracht om de mijten te doden. Meestal breng je het voor het slapen gaan aan.

Het hele huishouden schurftvrij maken

In gezinnen of huishoudens waar één persoon schurft heeft, moet je iedereen proactief behandelen tegen schurft - zelfs als ze geen symptomen hebben. Dat geldt ook voor babysitters of regelmatige bezoekers zoals grootouders.

Als één gezinslid in een huishouden de diagnose krijgt, moet je om dat huishouden effectief te behandelen, iedereen die daar woont behandelen - niet alleen de mensen die uitslag hebben of jeuk hebben. Want: als je het niet succesvol behandelt, gaat het door.

Dat is vooral belangrijk voor gezinnen om in gedachten te houden. Naast het behandelen van de persoon met schurft, moeten beddengoed, kleding en handdoeken worden gewassen in heet water en gedroogd op een hete stand, of chemisch worden gereinigd om ze te ontdoen van de parasieten.

Spullen die niet gewassen kunnen worden, moeten 72 uur of langer in een plastic zak worden gedaan om de mijten te doden. Dit ontsmet effectief dingen zoals speelgoed en andere voorwerpen die door de besmette persoon of leden van het huishouden zijn aangeraakt, zodat de mijten zich niet verder kunnen verspreiden.